ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΚΟΛ

Με ένα αναμνηστικό λάβαρο που παρέδωσε ο πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής ομάδας «ΝΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΣ» κ. Αβραμίδης Δημήτριος στην υπεύθυνη του Κέντρου Θεραπευτικής Ιππασίας (ΚΕΘΙΣ) στις εγκαταστάσεις του, στο Ν.Σκοπό Σερρών, επισφραγίσθηκε η πρωτοβουλία ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΚΟΛ.
Πρόκειται για μια αξιέπαινη πρωτοβουλία από την ποδοσφαιρική ομάδα «ΝΙΚΗ ΧΡΙΣΤΟΣ» σύμφωνα με την οποία για κάθε γκολ που θα πετυχαίνει η ομάδα στο πρωτάθλημα της Α΄ Ερασιτεχνικής Κατηγορίας της ΕΠΣ Σερρών, θα δίνει το συμβολικό ποσό των 15 € στο Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας.
Την Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου στις 6:00 μ.μ επισκέφθηκαν το Κέντρο η διοίκηση της ομάδας μαζί με τον προπονητή και τους παίκτες, οι οποίοι σημειωτέον φορούσαν την στολή της ομάδας που φέρει στο στήθος το λογότυπο του ΚΕΘΙΣ. Οι παίκτες ξεναγήθηκαν στο χώρο και ενημερώθηκαν από τις ιπποθεραπεύτριες του Κέντρου για το έργο που επιτελείται εκεί.
Στην ουσία πρόκειται για μια συμβολική προσφορά στα παιδιά με αναπηρία και στα παιδιά με ειδικές ανάγκες με στόχο την παραπέρα ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι σ’ αυτές τις κοινωνικές ομάδες. Από την άλλη η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί υπόδειγμα διαπαιδαγώγησης των παικτών που βλέπουν τον αθλητισμό όχι ως φαινόμενο χουλιγκανισμού, βίας και καιροσκοπισμού αλλά ως φαινόμενο πολιτισμού κοινωνικοποίησης και προσφοράς.
Παρόντες στην συνάντηση αυτή ήταν ο Νομάρχης Σερρών κ. Στέφανος Φωτιάδης και ο Δήμαρχος Στρυμόνα κ Βασίλης Κεσετζής οποίοι συνεχάρησαν τους παίκτες και τη διοίκηση. Την πρωτοβουλία επίσης χαιρέτησε με δηλώσεις του και ο Δήμαρχος Λευκώνα κ. Θεόδωρος Γεωργιάδης στον Δήμο του οποίου ανήκει το Χριστός.
Εμείς να ευχηθούμε στην ομάδα καλή πορεία και να πετύχει πολλά πολλά γκολ!!!

Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε

Το Σάββατο 24 Απριλίου ο Λεωνίδας Χαλκιόπουλος πέρασε στην αιωνιότητα. Είμαστε τυχεροί όσοι τον γνωρίσαμε. Από παιδί μέχρι τα τώρα υπήρξα μαγεμένος και γοητευμένος μαζί του. Θεωρώ πως ήταν ο μέντοράς μου.
Τον θυμάμαι στο χωριό μας τα Μέταλλα όταν, παιδιά ακόμα εμείς κι αυτός νέος γιατρός, μαζευόμασταν γύρω του και μας διηγούνταν αυτοσχέδιους μύθους με τον Γερόλυκο, ένα φανταστικό ανθρωπόμορφο θηρίο, σκληρό μεν αλλά δίκαιο και με τον ατρόμητο βοσκό Κατσόλη που πάλευε ακόμα και με αρκούδες. Πολλές φορές μας έβρισκε η νύχτα καθισμένους εκεί στα πεζούλια του σχολείου να ακούμε μαγεμένοι τις αστείρευτες ιστορίες του, παραμύθια δίχως τέλος.
Χρόνια μετά, στο Πικαντίλι, μαγεμένοι από τη μοναδική ρητορική του δεινότητα, τον ακούγαμε να μας μιλά για την ιστορία της Ελλάδας, την πολιτική, τη δημοκρατία, την αριστερά και να κάνει πολιτικές αναλύσεις ασύλληπτης ευφυΐας.
Αγωνιστής στον πρώτο Ανένδοτο μετά τις εκλογές της βίας και νοθείας του 1961, του 1-1-4 (φωτογραφία του από διαδήλωση φιλοξενήθηκε σε πρωτοσέλιδο της Le Μonte του Παρισιού) τον δεύτερο Ανένδοτο μετά το Ιουλιανό βασιλικό πραξικόπημα του 1965 και την αποστασία, συνοδοιπόρος του Απόστολου Κακλαμάνη του Νίκου Κωνσταντόπουλου του Στάθη Παναγούλη του Ντίνου Τριαρίδη του Βίκτωρα Νέτα και άλλων αγωνιστών της εποχής οι οποίοι κατά καιρούς έχουν δηλώσει «θαυμαστές» του.
Βιβλιοφάγος, καταβρόχθιζε και αφομοίωνε με απίστευτη ταχύτητα τη γνώση, με μια ιδιαίτερη αδυναμία στους κλασικούς του μαρξισμού μπροστά στους οποίους έστεκε με δέος αλλά και με κριτική διάθεση.
Ασκούσε πάντα κριτική στην εξουσία, καυτηρίαζε τον τυχοδιωκτισμό, άνοιγε δρόμους στις σκέψεις μας. Δεν χωρούσε σε κόμματα. Ανεξάρτητος, παρορμητικός, θυελλώδης, ρομαντικός, παθιασμένος καταβρόχθιζε τη ζωή.
Οι ιστορίες της προσωπικής του ζωής, που είμαι σίγουρος πως θα ταξιδέψουν για πολύ ακόμα στο διάβα του χρόνου, μπορούν να αποτελέσουν υλικό για την συγγραφή πολλών βιβλίων.
Δεν πιστεύω πως υπάρχει «άλλη ζωή». Αλλά αν υπάρχει είμαι σίγουρος πως τώρα κάθετε εκεί ψηλά, σαν άρχοντας, παρέα με τους σοφούς του κόσμου, αυτούς που τόσο αγάπησε, και ως θεατής πια, αναλύει τις εξελίξεις.

Μιχάλης Πισκιούλης